Redakcja jest redukcją, czyli Conway Twitty „Moja mała giwera” (WERSJA 2)

Cóż, przyszedłem gnata kupić

Ona – sprzedać obrączkę

Lombardziarz w swym lombardzie

Prawie wszystkim handluje

Za twą niedolę zapłaci

A ten w chciwym oku błysk

Gdy sprzedaje ci czyjś ból...

"Twoja strata to mój zysk"

Stała z tyłu w cieniu gdy

Facet zajmował się mną

Oczy jej ciemne i smutne

Jakąś swoją niedolą

Jego słowa tak prorocze

„Rozbój w biały dzień” – rzekł mi

„Dorzuć jeszcze jedną kulę

A umowa już stoi”.

Ach, giwerkę kupić łatwo

Warunek jeden jest

Skończyć lat dwadzieścia jeden

Lub piętnaście – jeśli łżesz

Forsę mu po prostu daj

Jeśli zginąć ktoś musi

Lombardziarz w swym zakładzie

Ni okiem nie poruszy

A więc wręczył mi pistolet

I już prawie próg mijałem

Gdy, jak mówi do niej: „Siedem

I ni centa” – usłyszałem

Ona w płacz zaś uderzyła

Kiedy wziął jej obrączkę

Cóż, w kieszeni miałem rękę

W ręce zaś miałem spluwę

Miałem użyć owej kuli

Jeszcze dziś skończyć z sobą

Byłem kiedyś czyimś mężem

Ona czyjąś zaś żoną

Cóż, zazwyczaj się nie wtrącam

Lecz pójść ot tak nie mogłem

Bo oferta była durna

Muszę zostać – wiedziałem

Cóż, twarz lombardziarza zbladła

Gdy mój zimny wzrok spotkał

Broń w kieszeni mej została

Lecz że tam jest – to wiedział

Spytałem, jak życie ceni

A szufladę otworzył

Za zwykłą złotą obrączkę

Dwa tysiące dorzucił

Ta sobotnia noc szczególna

Chociaż nieplanowana

A chodnikiem kiedy szliśmy

Rękę mi swą podała

Most przeszliśmy, broń wyjąłem
W powietrze pofrunęła

„Byłaś chociaż raz w Teksasie?”

„Spodoba mi się chyba”.

 

Ach, giwerkę kupić łatwo

Warunek jeden jest

Skończyć lat dwadzieścia jeden

Lub piętnaście – jeśli łżesz

Lecz tam w mieście lombard jest

Który wszystkim handlował

Ha, nie sprzedasz już obrączki

Nie kupisz spluwy tam

[1990]

Tłum. BS & TŁM
Red. II ŁM