Medytacja na IV Niedzielę Wielkiego Postu

A.D. 2015

J 6, 1–15

Onego czasu:

¹ Jezus odszedł za morze Galilejskie, które jest Tyberyadskie.

² I szła za nim rzesza wielka, iż widzieli znaki, które czynił nad tymi, co chorzeli.

³ Wszedł tedy Jezus na górę i siedział tam z uczniami swymi.

⁴ A była blizko Pascha, dzień święty Żydowski.

⁵ Podniósłszy tedy oczy Jezus, ujrzawszy, iż wielka rzesza idzie do niego, rzekł do Filipa: Zkąd kupimy chleba, żeby ci jedli?

⁶ A mówił to, kusząc go; bo on wiedział, co miał czynić.

⁷ Odpowiedział mu Filip; Za dwieście groszy chleba nie dosyć im będzie, żeby każdy mało co wziął.

⁸ Rzekł mu jeden z uczniów jego, Andrzej, brat Symona Piotra:

⁹ Jest tu jedno pacholę, co ma pięcioro chleba jęczmiennego i dwie rybie; ale co to jest na tak wielu?

¹⁰ Rzekł tedy Jezus: Kaźcie ludziom usięść. A było trawy wiele na miejscu. A tak usiadło mężów w liczbie jakoby pięć tysięcy.

¹¹ Wziął tedy Jezus chleb, a dzięki uczyniwszy, rozdał siedzącym, także i z ryb, ile chcieli.

¹² A gdy się najedli, rzekł uczniom swoim: Zbierzcie, które zbyły ułomki, aby nie zginęły.

¹³ Zebrali tedy i napełnili dwanaście koszów z pięciorga chleba jęczmiennego, które zbywały tym, co jedli.

¹⁴ Oni tedy ludzie ujrzawszy cud, który Jezus uczynił, mówili: Iż ten jest prawdziwie prorok, który miał przyjść na świat.

¹⁵ Tedy Jezus poznawszy, iż mieli przyjść, aby go porwali i uczynili królem, uciekł zasię sam jeden na górę.

-> Et sequebatur eum multitudo magna, quia videbant signa

Jak dużo ludzkich naleciałości jest w moim chodzeniu za Bogiem Prawdziwym? Czy pozwalam Bogu oczyszczać moją motywację? Czy nie szukam zbyt często „cukierków” duchowych?

-> Hoc autem dicebat tentans eum

Na czym polegała moja ostatnia próba wiary? Jak zmieniła moje życie? Czy posiadam choć odrobinę entuzjazmu do mierzenia się z wyzwaniami? Czy przynajmniej po czasie potrafię być wdzięczny za próby mające umożliwić mi wzrastanie w wierze?

-> sed haec quid sunt inter tantos?

W czym odczuwam niedostatek? Czy jest to brak przyjęty jako ofiara dla Boga, czy moje zniechęcenie w walce o to, co cenne? Czy potrafię obfitować równie dobrze jak niedostawać na Chwałę Bożą?

NCWC