BOB DYLAN „Polityczny świat”

Polityczny świat to nasz dom

Na miłość miejsca brak tu

Żyjemy w czasach, gdy zbrodnie się czyni

A zbrodnia twarzy nie ma już

Polityczny świat to nasz dom

Sople zwieszają się

Weselne dzwony biją, anioły śpiewają

Chmury zasłaniają ziemię

Polityczny świat to nasz dom

Mądrość w więzieniu ląduje

Gnije w celi zwiedziona jak diabli

Nikt jej śladu nie znajduje

Polityczny świat to nasz dom

Litość na śmierć się skazu-

Jest życie w lustrach, a śmierć na schodach

Znika do najbliższego banku

Polityczny świat to nasz dom

Odwaga niemodna już
Domy nawiedzane, dzieci niechciane

Koniec – może tuż-tuż

Polityczny świat to nasz dom

Widzimy, czujemy go

Kogo szachować? Gra ustawiona

To prawda jest na pewno

Polityczny świat to nasz dom

W miastach strasznej obcości

Kroczek po kroczku obracasz się w środku

Czemuś tu? – nie jesteś pewny

Polityczny świat to nasz dom

Pod mikroskopem żyjemy

Możesz jechać, gdzie chcesz; tam powiesić się

Na pewno starczy liny

Polityczny świat to nasz dom

Na oślep miotamy się

Gdy się obudzisz, tresowanyś: wybierz

Łatwą wyjścia drogę

Polityczny świat to nasz dom

Pokój niemile widziany

Od drzwi odsyłany, by dalej się tłukł

Albo pod ścianą stawiany

Polityczny świat to nasz dom

Wszystko „jego” lub „jej”

Wejdź w te ramy, imię Boże krzycz

Niepewnyś – jakie ono jest

[1989]

Tłum. BS & TŁM